Prekinuta šutnja o policijskoj akciji “Lim”, Stojović traži saslušanje Ibrahima Čikića

Poslanik Pokreta Evropa sad, Gordan Stojović, pokrenuo je inicijativu koja bi mogla rasvijetliti jednu od najmračnijih stranica crnogorske novije historije. On je jučer zatražio da se pred skupštinskim Anketnim odborom sasluša Ibrahim Čikić, jedna od žrtava montirane policijske akcije “Lim” i brutalne torture.

Ova inicijativa omogućava da se, nakon gotovo 32 godine institucionalne šutnje, u crnogorskom parlamentu otvori pitanje policijske akcije “Lim”. Podsjećanja radi, crnogorska policija je krajem januara i početkom februara 1994. godine uhapsila kompletno rukovodstvo Stranke demokratske akcije (SDA) za Crnu Goru i više njenih članova. Optuženi su da su “putem oružane sile” htjeli formirati nezavisnu državu Sandžak. Svi uhapšeni su kasnije oslobođeni optužbi, odnosno, u decembru 1995. godine ih je abolirao tadašnji predsjednik države Momir Bulatović.

Čikić spreman govoriti o golgoti Bošnjaka

Poslanik Stojović je jučer “Vijestima” saopštio da je Anketnom odboru, zaduženom za postupanje državnih organa u političkim ubistvima i napadima, predao zvaničan zahtjev za saslušanje Čikića.

Nakon što je poslanik PES-a predao tom skupštinskom tijelu zahtjev, Čikić je za “Vijesti” kazao da će se vrlo rado odazvati i pričati o golgoti koju su prošli Bošnjaci hapšeni u toj akciji i on sam.

On je pozdravio inicijativu: “Konačno se neko sjetio da priča o ovome uđe u institucije i zbog toga se zahvaljujem gospodi iz PES-a. Nadam se da će se nakon ove inicijative i Specijalno državno tužilaštvo zainteresovati da otvori istragu, iako mi je i dalje nejasno što čekaju uprkos tome što je u njihovom posjedu i moja izjava data još ranije tužiteljki Lidiji Vukčević, kao i knjiga ‘Gdje sunce ne grije’, koja je dovoljna za kvalitetnu optužnicu protiv svih odgovornih za ovaj zločin”.

Posebno ga raduje što inicijativa dolazi iz građanske partije. Ponovio je optužbe na račun bivših političara i bezbjednjaka, naglašavajući: “Ovo ponovo potvrđuje sve što sam vam rekao prije tri dana o trodecenijskoj šutnji samozvanih bošnjačkih vjerskih i političkih vođa o onome što su ratnih devedesetih preživjeli njihovi sunarodnici – da je glavni posao svih koji se bave nacionalnim pitanjima svih naroda u Crnoj Gori, isključivo lični interes i lično bogaćenje, a narod ih ne interesuje koliko lanjski snijeg”.

Nasilje i nekažnjeni zločin

“Vijesti” su jučer objavile da niko od onih koji su početkom 1994. naredili i izvršili zločin nad Bošnjacima nije odgovarao za montirano hapšenje rukovodstva i članova SDA, brutalna premlaćivanja, mučenja i pokušaje da svima, a najviše Čikiću, slome i tijelo i dostojanstvo.

Čikić godinama označava dugogodišnjeg funkcionera Mila Đukanovića, kao i bezbjednjake Boška Bojovića, Zorana Lazovića, Radeta Aničića, Nikolu Medenicu i druge, kao najodgovornije za zločin nad bošnjačkim narodom i njim samim. Tvrdi da niko od njih nije odgovorio na optužbe koje javno iznosi.

Pripadnici Specijalne jedinice MUP-a, pod komandom Vasa Baošića, počeli su hapšenja u akciji “Lim” 25. januara 1994. godine, lišenjem slobode Rasima Šahmana, tadašnjeg sekretara SDA. Tadašnja Služba državne bezbjednosti (SDB) Crne Gore je šest dana kasnije saopštila da su: “SDB Crne Gore, u neposrednoj saradnji sa resorom Državne bezbjednosti Srbije, otkrila je da su ti ljudi, inače članovi SDA, organizovali vojne i paravojne oružane formacije kako bi stvorili preduslove za teritorijalno otcjepljenje, nasilnim putem i upotrebom oružane sile, dijela teritorije Crne Gore”.

U specijalnoj emisiji Televizije Crne Gore, emitovanoj istog dana, prikazano je otkopavanje oružja uhapšenih, kao i “neprijateljska štampa”, koju su optuženi čitali – nekoliko primjeraka “Monitora”.

Svih 21 uhapšenih, prema njihovom svjedočenju, preživjeli su brutalnu torturu u policijskoj vili na Žabljaku, a nakon toga su pritvoreni u bjelopoljski zatvor, u jezivim uslovima bez grijanja, toaleta, kreveta i posteljine. Gotovo slijepog Čikića su, kako navodi, tjerali da prizna da je imao ulogu snajperiste. Uprkos izjavama uhapšenih o fizičkoj i psihičkoj torturi, niko iz tadašnjeg SDB-a i crnogorske policije nije odgovarao zbog toga.