Ekstazi na korak do legalizacije u Americi

Američka Uprava za hranu i lijekove označila je tu drogu kao potencijalni “proboj” za liječenje posttraumatskog stresnog poremećaja i odobrila istraživanje na do 300 pacijenata kasnije ovog meseca.

Ako taj pokušaj bude uspješan, MDMA bi bila prva psihodelična droga, sada u istoj najrestriktivnijoj kategoriji s heroinom i kokainom, koja bi bila odobrena kao lijek na recept. Zahtjev za legalizaciju MDMA podnijela je Multidisciplinarna asocijacija za psihodelična istraživanja (Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies – MAPS) koju je 1986. godine osnovao Rik Doblin.

On je kao tinejdžer šezdesetih godina postao uvjeren da bi “psihodelične droge poput LSD mogle biti ravnoteža destruktivnim težnjama čovječanstva”. Dok je cilj da MDMA dobije odobrenje za upotrebu u medicinske svrhe do 2021. godine, Doblinova organizacija želi da sve psihodelične droge budu dostupne za rekreativnu upotrebu do 2035.

Za kampanju za legalizaciju MDMA je iskorišteno više od 70 miliona dolara koji su Doblinovoj organizaciji dali bogati pojedinci. Ranije ove godine Rebeka Merser, milijarderka koja pomaže konzervativnu Republikansku partiju, obećala je milion dolara za finansiranje testova MDMA u lečenju post-traumatskog stresnog poremećaja.

Sadašnja istraživanja psihodeličnih droga su skoro neznatna u odnosu na ona koja su obavljena prije oko pola vijeka. Između 1950. i sredine šezdesetih više od 1.000 članaka je objavljeno o upotrebi LSD i drugih psihodeličnih droga na 40.000 pacijenata za liječenje depresije i zavisnosti.

Ubrzo posle toga psihodelične droge su povezane s hipi kulturom i ličnostima kao što je Timoti Liri, nekadašnji profesor s Harvarda koji je predstavljao psihodeliju kao pseudoreligiju. MDMA je takođe ispitivana u medicinske svrhe prije nego što je počela da se koristi na žurkama s elektronskom muzikom devedesetih, pošto može da podstakne snažna osećanja euforije, intimnosti i povezanosti, piše b92.net

Tu drogu je otkrio 1912. godine njemački farmaceut koji je ispitivao kako različite hemikalije mogu da kontrolištu krvarenje. Njen “hemijski rođak” MDA počeo je da se koristi krajem šezdesetih i stvara kombinaciju halucinacija i snažnih emocija. Korisnici je zovu “droga ljubavi”.

MDMA je bila uveliko zaboravljena do kraja sedamdesetih kada su poneki psihoterapeuti počeli da je koriste da pojačaju terapije. Još nije potpuno jasno kako MDMA funkcioniše, ali njeni zagovornici tvrde da utiče na dvije hemikalije u mozgu – poput antidepresiva podstiče serotonin, za koji se misli da stvara dobro raspoloženje, a takođe poput amfetamina stimuiliše dopamin.

Posljedica je da pacijenti osjećaju manje straha i da su više motivisani da se suoče s traumatičlnim sjećanjima. Prema istraživanju MAPS-a, više od 50 odsto pacijenata koji su koristili MDMA više nema posttraumatski stresni poremećaj, u odnosu na 23 odsto koji su koristili lažne pilule ili pilule s neznatnim količinama MDMA.