Prva berberska radnja otvorena 1463. godine: Nekada se šišalo belegijama, brusnim kamenom i kaiševima

Jedan vid ukrašavanja koji je zastupljen od davnina sve do danas je podrezivanje kose, odnosno šišanje brade. Tako je kod nas, u osmanskom vaktu, nastala profesija berbera, odnosno brice, a danas taj posao rade i frizeri.

Liječenje bolesnih

– Tadašnji berberi imali su složeniju profesiju te su, pored podrezivanja kose i brade, radili i druge bitne poslove, kao što je liječenje bolesnih, pa su tako bili i hećimi, ali džehari, odnosno hirurzi, potom zubari, a u opis poslova su ulazili i farmaceutski poslovi, pojedina liječenja iz vjerskog opusa, potom bušenje ušiju, a ono što je ostalo sve do danas je praksa sunećenja – za „Avaz“ govori Mufid Garibija, arhitekta i dobar poznavalac historije grada.

Prva berberska radnja nastala je u Carevoj mahali, u blizini džamije i hamama. Pretpostavlja se da je nastala davne 1463. godine.

Najinteresantnije je što svoje usluge nisu naplaćivali prema cjenovniku, nego je sama mušterija davala onoliko koliko je mogla i ostavljala novac u kutiju.

Sve usluge

Za potrebe brijanja i šišanja korišten je poseban alat, kao što su britve, belegije, brusni kamen, kaiševi ili masati, kao i ogledalo. Bilo je poznatih berbera u Sarajevu, a oni su iz porodica Porča, Čodorđija, a bitno je istaći svakako i posljednjeg berberskog ćehaju Mehmeda Čuribrića, potom Bajraktarevića, ali i čuvene Skake.

Posljednja berberska klasična radnja bila je zatvorena uoči Drugog svjetskog rata, a njen inventar je otkupio Higijenski zavod.

Napoleonova izreka o Ahmedu Džezaru

U berberskom esnafu u Sarajevu do sredine 19. stoljeća bilo je 25 članova.

A često su se ponosili da je iz njih „iznikao“ poznati berber po imenu Ahmed Đžezar, koji je postao paša, a čiji se glas pročuo u carstvu početkom 19. stoljeća, pošto je branio Akru (današnji Izrael) protiv Napoleona i njegove vojske pa je ostala zapisana Napoleonova izreka – „Da ne bi ovog čovjeka, prevrnuo bih cijeli svijet.“