Slobodan Milošević ubijen kako bi se sakrila istina o Srebrenici?!

Engleski pisac Paul Joseph Watson, pobornik svjetskih urota i teorija zavjere, objavio je zanimljiv tekst o ubistvu Slobodana Miloševića i genocida u Srebrenici.

Tekst vam prenosimo u cijelosti:

Slobodan Milošević je bio omražen čovjek sa autoritativnim komunističkim idealima, ali sam je zapečatio svoju sudbinu, stalno pokušavajući da razotkrije globalne zločinačke umove koji su ga i postavili na vlast, a koji su posle zbog toga i zažalili.

Samo dva dana nakon Miloševićeve smrti pojavili su se dokazi koji su ukazali na mogućnost ubistva.

Milošević je dan prije svoje smrti napisao pismo u kojem tvrdi da su ga otrovali u zatvoru. Advokat koji je savjetovao Miloševića za vrijeme suđenja, Azdenko Tomanović, pokazao je novinarima pismo napisano Miloševićevim rukopisom u kojem je pisalo: „Žele da me otruju. Veoma sam zabrinut“.

Analize krvi su pokazale da je u Miloševićevom organizmu pronađena supstanca koja onemogućava djelovanje lekova za visok krvni pritisak i srce, zbog čega je nastao srčani udar koji je i ubio Miloševića.

Mediji su ovu priču izokrenuli tako kao da je Milošević namjerno uzeo pogrešan lijek kako bi mogao da potraži stručnu pomoć u Moskvi i odloži suđenje. To je potpuno apsurdno. Milošević je imao pristup samo onim lijekovima koje su mu davali imenovani ljekari UN pod strogim nadzorom. Da li oni misle da povjerujemo da je Milošević uspostavio tajnu laboratoriju u pažljivo praćenoj zatvorskoj ćeliji a zatim zamijenio lijekove iako je stalno bio pod prismotrom?

Milan Babić, bivši vođa hrvatskih Srba koji je svjedočio protiv Miloševića, izvršio je „samoubistvo“ samo šest dana prije Miloševićeve smrti. Prema riječima BBC-a, portparolka tribunala, Aleksandra Milenov, saopštila je da Babić nije davao nikakve znake da razmišlja o samoubistvu. „Nije se uočavalo ništa čudno u njegovom ponašanju“, rekla je ona.

Drugi haški zatvorenik, Slavko Dokmanović, navodno se ubio 1998. godine.

Britanski advokat Steven Cay je odbacio tvrdnje o samoubistvu, rekavši da mu je Milošević prije smrti rekao: „Nisam došao ovako daleko da ne bih dočekao kraj“.

Globalisti su dugo želeli da eliminišu Miloševića. Bivši agent MI6, Richard Tomlinson, rekao je da je vidio dokumente iz 1992. godine u kojima se raspravljalo o ubistvu Miloševića tako što bi se iscenirala saobraćajna nesreća, kao što je to učinjeno u slučaju princeze Dajane.

Milošević je znao dosta o kriminalu globalista nakon prevrata vlasti u Srbiji devedesetih godina zahvaljujući MMF-u i Bilderberg-u, te je zato predstavljao opasnost po globaliste.

U martu 2002. godine, Milošević je Haškom tribunalu predstavio dokumente FBI, dokazujući da su vlada SAD i NATO pružili finansijsku i vojnu podršku Al Qaidi na Kosovu, kako bi ona pomogla OVK u ratu protiv Srbije.

Pentagon i Bijela kuća nisu baš najbolje primili ovu vijest, obzirom da su oni u to vrijeme pokušavali da ubijede javnost da se bore protiv terorizma, opravdavajući napad na Irak.

Milošević je održao nekoliko govora u kojima je raspravljao o tome kako je grupa internacionalista iz sjenke uzrokovala haos na Balkanu zato što je to bio korak bliže ka „novom svjetskom poretku“.

Tokom Srpskog kongresnog govora u februaru 2000. godine, Milošević je rekao:

„Mala Srbija i narod u njoj su pokazali da je otpor moguć. Takav otpor, kada bi se primenio na širem nivou, predstavljao bi moralnu i političku pobunu protiv tiranije, hegemonije, monopolizma, stvaranja mržnje, straha i drugih oblika nasilja prema šampionima slobode među narodima, zaustavljajući eskalaciju moderne inkvizicije. Uranijumske bombe, manipulacije kompjuterima, mlade ubice na drogama i podmićene domaće siledžije, to su instrumenti inkvizicije koji su u svojoj okrutnosti i cinizmu prevazišli sve prethodne oblike osvetničkog nasilja počinjenog nad čovječanstvom“.

Milošević nije bio svetac, ali dokazi koji ga povezuju sa genocidima poput onog u Srebrenici, dokazano su lažni. Zapravo, Srebrenica je trebalo da bude „bezbjedna zona UN“, ali mirotvorci UN su se, baš kao i u Ruandi, namjerno povukli i omogućili masakr i genocid, a zatim okrivili Miloševića.

Otkrivanje prave istine o umiješanosti UN-a u masakr u Srebrenici, bio je još jedan razlog zašto su transkripti tribunala prepravljani i cenzurisani, ali i razlog više koji je doprinio ubistvu Miloševića.

(Novi.ba)