Studija otkrila karakteristike masovnih ubica. Više od polovine prije napada radilo je istu stvar

Nacionalni institut za pravdu iz Sjedinjenih Američkih Država objavio je podatke sakupljene iz 172 masovne pucnjave u toj zemlji od 1966. do 2019. godine.

Mnogi od tih rezultata su uznemirujuće slični sa slučajevima koji su se nedavno dogodili u Srbiji. U masakrima kod Mladenovca i u školi “Vladislav Ribnikar” na beogradskom Vračaru, u kojima je ubijeno 17 osoba, dok je 20 povrijeđeno.

Zemlja koja ima bolno iskustvo sa masovnim pucnjavama i u kojoj se dogodilo najviše zločina ovakve vrste su svakako Sjedinjene Američke Države, prenosi Nova.rs.

Kriza odrastanja

Čak 80 posto počinilaca ovih krivičnih djela imalo je neku krizu tokom odrastanja. Njih 31 odsto imalo je ozbiljnu traumu tokom djetinjstva.

Iako nije dokazano da osobe koje počine ovakve zločine imaju psihičke probleme, skoro svi su u danima i sedmicama prije pucnjave bili u kriznim stanjima.

Ono što može da koristi u sprečavanju takvih događaja je podatak do kojeg je studija došla. To je podatak da je skoro polovina (58%) takvih osoba prije smrtonosnog napada otkrila svoje planove, uglavnom članovima porodice, prijateljima ili kolegama sa posla.

Ono što je posebno uznemirujuće je što je oko 70 posto napadača znalo neku od žrtava. Većina njih su bili „insajderi“ – bivši ili sadašnji radnici firmi u kojima su izvršili zločin, bivši ili sadašnji učenici škola u kojima su pucali.

Istraživanje je pokazalo i da znak za uzbunu može da bude proučavanje ranijih slučajeva masovnih ubistava. To je radio svaki peti napadač. Mnogi od njih su bili radikalizovani preko interneta.

Najmlađi napadač

Najmlađi napadač imao je 11 godina, a najstariji 70. No, većina zločinaca, više od polovine (54%) bilo je u dvadesetim i tridesetim godinama.

Skoro dvije trećine počinilaca (64% ) imalo je policijski dosije. Hstoriju nasilja imalo je više od 62 procenta.

Najviše napada u Americi dogodilo se na radnim mjestima, oko 30 odsto. Međutim, taj je trend posljednjih godina u opadanju. Zatim dolaze radnje (16,9 %), ugostiteljski objekti (13,4) te osnovne i srednje škole (7,6).

U svim masovnim pucnjavama koje su se od 2002. godine dogodile u Srbiji, ubice su znale svoje žrtve. Čsto su svoj ubilački niz počinjali od članova porodice i rođaka.

Masovni zločini najčešće su se događali na otvorenom, u naseljima.

Raport