Zaštitite se od snježnog sljepila ili fotokeratitisa

Snježno sljepilo ili fotokeratitis je naziv za opekotine oka izazvane sunčevim zracima, a koje se mogu javiti zimi, čak u izraženijem obliku nego ljeti, jer sunčevi zraci ne dolaze do oka samo direktnim putem, već i indirektno, tako što se odbijaju od snježnu površinu i tako prouzrokuju oštećenja epitela na površini oka.

Tegobe se, kaže dr. Enesa Begović, oftalmologinja, kao i kod opekotina kože ljeti, ne javljaju odmah, već tek nakon nekoliko sati od izlaganja suncu.

Pojava melanoma

– Pacijenti se žale na žuljanje i pojačano suzenje očiju. Ovo stanje je obično samoograničavajuće, prolazi brzo, unutar 24 sata, jer se površinske ćelije oka brzo obnavljaju, a u oporavku može pomoći upotreba vještačkih suza, hladnih obloga i boravak u zamračenoj prostoriji. Upotreba antibiotskih kapi najčešće nije potrebna – kaže dr. Begović.

Snježno sljepilo, dodaje dr. Begović, može se prevenirati upotrebom sunčanih naočala s UV zaštitom, koja u potpunosti sprečava prodiranje ovog dijela spektra do oka.

– Osim na površinu rožnice, sunčevi zraci štetno djeluju i na kožu kapaka, pa postoji veća opasnost od pojave zloćudnih pojava, kao što je melanom, ranije se javlja katarakta, a dolazi i do oštećenja tkiva na očnom dnu u samom centru vida, odnosno žutoj pjegi – navodi dr. Bagović.

Niske temperature i vjetrovito vrijeme dovode do bržeg isparavanja suza s površine oka te je potrebno češće treptati i koristiti vještačke suze u ovakvim uvjetima.

Prenošenje infekcije

– Zimi je zrak više zagađen pa su česte upale prednjeg dijela oka. Neki autori ih smatraju alergijskim, neki toksičnim, u zavisnosti od mehanizma nastanka. Simptomi su slični alergijskim, pacijent osjeća iritaciju, žuljanje i pojačano suzenje očiju. Uzročnici su visoke koncentracije supstanci, kao što su ugljenmonoksid, azotdioksid, sumpordioksid, ozon te čestice koje mehaničkim putem djeluju na površinu oka – navodi dr. Begović.

Ljudi provode više vremena u zatvorenim prostorijama u kojima je zrak zbog centralnog grijanja suh, a i usljed rjeđeg provjetravanja, veća je mogućnost za prenošenje infekcija, naročito virusnih, upozorava dr. Begović.

Vrijeme u prirodi

Veoma je važno napomenuti da je količina dnevnog svjetla, u odnosu na ljetni period, zimi znatno manja, ljudi su naviknuti na upotrebu vještačkog osvjetljenja u prostorijama i znatno duže ostaju budni nego što je to u skladu s prirodnim ritmom sna i budnosti. Usljed toga, dolazi do narušavanja ravnoteže u lučenju transmitera i prekursora hormona koji su važni za cjelokupno zdravlje organizma, a naročito se u posljednje vrijeme, a u vezi je s tim, razmatra uloga melatonina. Zato je bitno provoditi oko dva sata na otvorenom, u prirodi, gdje je čist zrak, uz određene mjere zaštite.